مرکز درمان بستر درچه چه بود؟ چه شد؟
سرانجام داستان احداث مرکز درمان بستر درچه به سال 91 کشیده شد تا 5 سال پس از تصویب این پروژه، به گفته مردم درچه، این پروژه در دوراهی رفتن یا ماندن قرار بگیرد؛ رفتن نام "درمان" بستر یا ماندن آن.
هیات دولت در سفر اول خود به اصفهان مصوب کرد مرکز درمان بستر درچه ساخته شود تا مردم درچه برای یک تصادف مجبور نشوند عازم "الزهرا"ی اصفهان یا "اشرفی" خمینی شهر شوند. سال 86 تصویب شد و بهار 87 "سازمان راه و مسکن" کار را شروع کرد. قرار بود سال87 به پایان نرسیده ساختمان تکمیل شود، سال 88 فرارسید ولی گویا قرار نبود این ساختمان افتتاح شود، قفل بزرگی بر روی در این ساختمان، گویای همه چیز بود.
سرانجام ساختمان ساخته شد ولی استاندارد نبود تا جایی که دستگاه سونوگرافی وارد اتاق سونوگرافی نمی شد! اتاق دندانپزشکی سیستم آب رسانی درستی نداشت! و.... بیمارستان منظریه هم انگار به همین سبک ساخته می شود! یکی از مسئولان در این باره گفت: "درمانگاه سازی و بیمارستان سازی استانداردهای ویژه پزشکی را می طلبد، استانداردهایی که سازمان راه و مسکن از آن خبر ندارد و گاهی ساختمان را مانند یک ساختمان اداری می سازد."
نزدیک به دوسال، مردم این شهر 50 هزار نفره هر روز شاهد درهای بسته درمانگاه بودند. این درمانگاه اما برای مردم درچه آنقدر مهم بود که برخی از کاندیداهای مجلس شورای اسلامی در تبلیغات خود خبر از احداث و راه اندازی این پروژه با نام دادند! آنهم با نام بیمارستان درچه!
سال 90 به پایان رسید و سرانجام در کشاکش "راه و مسکن" و "دانشگاه علوم پزشکی"، دانشگاه کوتاه آمد و درمانگاه را نصفه و نیمه تحویل گرفت تا خودش آن را تکمیل کند. درمانگاهی که اینک چیزی بین یک مرکز بهداشتی و یک درمانگاه است. اینطور شد که "دانشگاه علوم پزشکی" قید درمانگاه را زد تا به یک مرکز بهداشتی درمانی اکتفا کند. تابلوی "مرکز بهداشتی درمانی" را هم نصب کردند تا پایانی باشد بر "مرکز درمان بستر".
هنوز اما تابلوهای "اتاق عمل و احیاء"، "اتاق زایمان"، "دندانپزشکی" و ... در سالنهای این مرکز بهداشتی خودنمایی می کند... دندانپزشک اما چند ماهی است در مرخصی "زایمان" است! و اتاق "زایمان" قفل!
راه اندازی این مرکز یک روی دیگر هم داشت؛ از قدیم درچه دو مرکز بهداشتی داشت؛ مراکز بهداشت شماره یک و شماره دو. مرکز بهداشت شماره یک اما مشکل "جا" پیدا کرد برای همین کوچید و با مرکز شماره دو ادغام شد. احداث این مرکز بهداشتی فرصتی را فراهم کرد تا "مرکز بهداشت شماره یک" درچه از "آوارگی" نجات یابد و مهمان این ساختمان نو شود. این یعنی اینکه همه امکانات بهداشتی درمانی درچه کما فی السابق دو مرکز است که البته رادیولوژی و جراحی سرپایی و چند تخت بستری هم به آن اضافه شده. این یعنی اینکه به امکانات درمانی درچه چیزی اضافه نشد بجز همین دو سه قلم!
دکتر، لوله کشی و...
خانم دکتر مسعودی رئیس شبکه بهداشت "تاخیر" را می پذیرد، "ناقص" ماندن را نمی پذیرد. او تاکید می کند که سرویس دهی این مرکز طبق قرار اولیه است و اتاق عمل هم مشغول به کار، فقط در این اتاق عمل جراحی انجام نمی شود ولی عمل سرپایی و پانسمان و ... صورت می گیرد. در حالی رئیس شبکه بهداشت اینگونه سخن می گوید که عکافیان معاون فرماندار، این مرکز را "نصفه و نیمه" توصیف می کند و می گوید: این درمانگاه مثل یک خانه چهاراتاقه است که فعلا دو اتاق آن آماده شده است و فعلا از این دو تا اتاق تحت عنوان مرکز بهداشتی استفاده می کنیم تا دو اتاق دیگرش هم ساخته شود.
وی افزود: ما تحت هیچ شرایطی زیر بار تبدیل این مرکز به یک مرکز بهداشتی درمانی نمی رویم و تا این مرکز بستری آماده نشود آن را افتتاح نمی کنیم. البته در حالی معاون عمرانی فرماندار اینگونه سخن گفت که چند روز بعد این مرکز به صورت رسمی افتتاح شد، مرکزی که چند ماهی بود به صورت غیر رسمی فعالیت می کرد.
یکی از مسئولان علت تاخیر در افتتاح این پروژه را کوتاهی "سازمان راه و مسکن" معرفی می کند و حسابی از این سازمان متمول گلایه دارد. او صریح می گوید: "مجموعه خمینی شهر شش ماه درگیر بود تا "راه و مسکن" نواقص این مرکز را برطرف کند ولی نکرد، سقف اتاق سونوگرافی را کوتاه زده بودند به طوریکه دستگاه سونوگرافی وارد این اتاق نمی شد. 100 میلیون تومان برای سال 90 برای این درمانگاه اختصاص یافت تا این مشکلات را برطرف کنند ولی پول را گرفتند و یک ریال هم هزینه نکردند. به طوریکه شبکه بهداشت خمینی شهر دست به کار شد و حتی بخشی از لوله کشیها و ... را خودشان انجام دادند."
پیش به سوی بیمارستان الزهرا
سری به این مرکز می زنیم. حدود 20 نفری در سالن، منتظر نوبتشان هستند. اتاق عمل و احیا اولین اتاقی است که در سمت راست قرار دارد. یکی از کارکنان می گوید: اتاق عمل ما فعال نیست، اینجا عمل جراحی انجام نمی شود و عمل مختصرِ سرپایی و پانسمان کردن تنها کاربری اتاق عمل است. جلوتر بخش دندان پزشکی است که سرویس دهی نمی کند. در این سو در انتهای سالن، بخش زایمان قرار دارد با درب شیشه ای که قفل است؛ دکتر مسعودی اما تاکید دارد این اتاق آماده سرویس دهی است فقط تاکنون مراجعه کننده ای نداشته ایم.
مطب پزشک اطفال شلوغ است. از یکی از مراجعه کنندگان دراین باره می پرسم، می گوید: "پزشک اطفال، پزشک خوبی است برای همین مردم استقبال می کنند، بجز این مورد، بیشتر مردم ترجیح می دهند مانند سابق راهی اصفهان شوند."
اینکه این درمانگاه چقدر از مراجعات مردم درچه به خمینی شهر یا اصفهان کم کرد سوالی است که به درستی کسی پاسخ آن را نمی داند با این حال مردم درچه هنوز چشم انتظارند. اینکه درمانگاهی که خط تلفن هم ندارد روزی مجهز شود تا برای یک تصادف ساده مجبور نشوند عازم "الزهرا"ی اصفهان یا "اشرفی" خمینی شهر شوند.