خانه تاریخی سرتیپ سدهی این روزها شاهد میهمانانی بی شمار است. این خانه که تا دیروز در نقش یک بنای تاریخی و سپس در نقش موزه مردم شناسی باید می نشست تا عیدی، تابستانی فرا برسد تا مردم یادشان بیفتد خانه ای هم هست و موزه ای، این روزها پذیرای خیل عظیمی از مردم و مسوولین است.

روز جمعه که مصادف بود با روز جهانی نجوم این بنای تاریخی مربوط به دوران قاجار از ساعت 3 بعد از ظهر چنان جوش و خروشی به خود دید که تا به آن روز شاید تجربه نکرده بود. مردم فوج فوج از پیر و جوان و خرد و کلان و هر دسته و رسته ای به خانه سرتیپ می آمدند تا روز جهانی نجوم را همزمان با تمام مردم دنیا جشن بگیرند، ماه را با حفره های زیبایش از پشت دریچه تلسکوپ ها مشاهده کنند و برای سوالات شاید چندین ساله شان مثل: پایان جهان و انفجار بینگ بنگ و قمر در عقرب پاسخی بیابند. جمعه به پایان آمد و این بنا شبی آرام را پشت سر گذاشت اما از ابتدای این هفته باز هم این حیاط بزرگ و دلاور تکیه گاه تابلوهای عکسی شد که فرزندان همین شهر از جای جای زاذگاهشان گرفته بودند و افتتاحیه ای که یکشنبه شب برگزار شد گویی خونی تازه را به رگ های این خانه قدیمی دواند.

مسوولان خانه سرتیپ در گفت و گویی کوتاه که در ویژه نامه 91 به چاپ رسید وعده برگزاری چنین مراسمی را به مردم داده بودند و اکنون در فصل بهار که فصل بیداری طبیعت است ما شاهد شکوفا شدن یک یک استعدادهای فرزندان این شهر در زیر آفتابی بی دریغیم باشد که مسوولانمان این استقبال را قدر بدانند و در پی فراهم کردن بستری برای نشاط نوجوانان و جوانان و بلکه همه ههشهریان باشند.

امروز اگرچه از این پیشامدهای فرهنگی خرسندیم اما این استقبال بی نظیر یکبار دیگر کمبود فرهنگسرا ها و به طور کلی حمایت های مسوولین از جوانان را بیش از پیش به ما گوشزد می کند. بافت قدیمی شهر اگرچه در بعضی موارد موجبات دردسر ما را فراهم می کند اما همین خانه های قدیمی موجود در جای جای شهر ما که صاحبانش دیر یا زود یا آن را می فروشند و یا تیشه به ریشه اش می زنند فرصت خوبی است برای ایجاد این چنین نشاط هایی در شهر.