همانگونه که در مطلب ظرفیت های نوروز در ستون ذره بین فرصت شماره 67 آمد یکی از قابلیت های نوروز حسابرسی و تجزیه و تحلیل عملکرد ها با هدف درک درست از موقعیت خویش و سازمان متبوع و محیط زندگی می باشد تا هم اشکالات شناخته و برطرف شود و هم جا پای محکمی بری حرکت های بعدی حاصل شود.

تاکید می شود که هدف کوبیدن، محکوم کردن و تخریب هیچ فرد و گروه و اداره و سازمانی نیست و توجه شود که باز کردن باب تجزیه و تحلیل و بررسی عملکرد ها می تواند منجر به رفتارها و افکار منطقی و اندوختن تجربه برای حرکت های بعدی گردد، به هر حال این حسابرسی در حوزه یک شهرستان شامل فعالیت های عمرانی، فرهنگی و اجتماعی، مدیریتی، ورزشی و علمی می گردد که هر کدام خود به بخش هایی تفکیک می شود، مثلا فعالیت های فرهنگی به بخش های فرهنگ عمومی، هنری، کارهای فرهنگی که خود نیز شامل بخش های کوچکتری هستند قابل تقسیم می باشد.

ارزیابی هر کدام از این حوزه ها نیاز به اطلاعات و آمار و ارقام و نیز هدف های تعیین شده قبلی دارد با این وجود با آنچه تاکنون اخبار آن انتشار یافته سعی بر این است که یک بررسی اجمالی از فعالیت های حوزه ذکر شده انجام گیرد، با این تذکر مجدد که هدف ترسیم شرایط فعلی شهرستان و جستجوی اهداف و برنامه های آتی می باشد.

از آنجا که پرداختن به تمامی حوزه ها متن را طولانی می سازد لذا چنین کاری در چند بخش و چند نوبت آتی نشریه صورت خواهد گرفت، اولین بخش فعالیت های عمرانی را هدف می گیرد.

فعالیت ها یا طرح های عمرانی شهرستان را می توان به دو بخش کشوری و استانی و محلی تقسیم کرد:

الف: طرح های عمرانی کشوری و استانی:

این گونه طرح ها یا از قبل کلنگ زنی و معطل مانده و یا در سفرهای ریاست جمهوری مصوب شده است ولی به هر حال امروزه آن ها را تحت عنوان طرح های مصوب سفرهای ریاست جمهوری می شناسند که از بین آنها طرح تکمیل بیمارستان منظریه و جاده کمربندی و منطقه گردشگری لادر و ایجاد شهرک صنعتی برجسته تر به نظر می رسند.

در مورد طرح بیمارستان منظریه، تعطیل شدن طرح طی سالهای متمادی و تغییر استانداردها و شرایط شهرستان و منطبق نبودن فونداسیون اولیه آن با شرایط فعلی و استانداردهای دانشگاه علوم پزشکی و نیز تأخیر در تخصیص بودجه ها و اختلاف سلیقه ها با وجود تلاش های افراد مرتبط پیشرفت مورد نظر شهروندان حاصل نشده است.  ولی به نظر می رسد ظاهرا عزم بر تکمیل آن می باشد.

طرح تغییر مسیر جاده کمربندی که مسیر اولیه آن از بالا دست دانشگاه صنعتی در اوایل انقلاب زیرسازی شد ولی به دلیل مخالفت مسؤولین وقت دانشگاه صنعتی متوقف و به درون شهر منتقل گردید و خسارات و حوادث و مشکلاتی را به شهر وارد کرد و امروز عملا دیگر ادامه آن مسیر ممکن نیست با وجود کش و قوس ها که بیشتر به نظر می رسد ریشه در ناهماهنگی و نداشتن برنامه دارد مدتی متوقف شد و سبب استطکاک بین دستگاه ها و ارگانهای مختلف و نگرانی و دلهره مردم گردید که نهایت زیانهایی به سرمایه واموال عمومی و زندگی عادی مردم وارد کرد ولی خدا را شکر گره گشوده و امید است زودتر به بهره برداری برسد.

منقطه گردشگری چشمه لادر که بستر آن در زمان شورای اسلامی اول شهر خمینی شهر فراهم گردید با وجود هزینه های مقطعی شهرداری و مصاحبه ها و و قولهای مسؤولین استانی درعمل کاری صورت نگرفته است و حتی عده ای چشم اندازی هم برای آن نمی بینند و این در حالی است که مردم از این منطقه استقبال زیادی می کنند و حتی ساکنین شهرهای اطراف نیز به این منطقه می آیند که این نشان از ظرفی هایت کم نظیر این منطقه می باشد. چون هم محیطی طبیعی و کوهستانی و با قابلیت کوهنوردی غیر حرفه ای و کم خطر دارد و هم چشم اندازهای زیبا و طبیعی به ویژه در بالا سر چشمه در بر دارد که در سلامت روحی و جسمی مردم مؤثر است. از طرف دیگر ساخته شدن آپارتمان های مهر و مجتمع ادارات و افزایش سکونت در مناطق پایین دست  چشم لارد و نیاز ساکنین به محلی برای گذران اوقات اهمیت محل را صد چندان می کند به ویژه اگر توجه شود که شهر در ایجاد فضاهای سبز و تفریحی با کمبود زمین هم مواجه می باشد.

این در حالی است که در شهرستان نجف آباد کنار همین جاده کمربندی که از مقابل لادر می گذرد بعد از اینکه طرح چشمه لادر مطرح و مراحل اولیه آن اجرا شد محلی که به هیچ وجه قابلیت های چشمه لادر را ندارد در نظر گرفته شد و پارک کوهستان در آن اجرا گردید که در عمل گوی سبقت را از چشمه لادر ربود و امروزه به پارکی وسیع و آباد که حتی زیرگذری برای آن زیر جاده کمربندی ساخته شده تبدیل گردیده و کنار آن تالارهای نیز ساخته شده است که به گفته افراد مطلع دلیل آن هماهنگی و همدلی تمامی مسؤولین شهرستان با همدیگر بوده است و امروز وجود این پارک و تالارها حتی سرمایه ها شهر ما را به خود جلب می کند توجه به این دو حرکت تفاوت اجرای طرح های عمرانی در خمینی شهر و شهرهای همجوار را روشن می سازد همچنین در منطقه چشمه لادر طرح های ایجاد سیتی سنتر و تالار در انتظار موافقت و فرصت نگاه ویژه مسؤولین استانی می باشد.

به جز اینها طرح هایی مانند احداث شهرک صنایع غذایی و نیز منطقه دو شاخ در نقطه صفر به سر می برند برای اطلاع بیشتر از شرایط این طرح ها به جدول انتشار یافته در فرصت شماره 67 مراجعه فرمایید.

به جز طرح های مذکور ادارات هم از نظر فضای خود و نیز حوزه های مسؤولیت نیاز به توسعه و تجهیز دارند که بسیار از آنها دریافتن زمین و بودجه دچار مشکل می باشند که پرداختن به آنها تحقیق جداگانه ای را می طلبد به هر حال در این مورد جز افتتاح ساختمان بیمه های تامین اجتماعی فعالیت چشم گیری صورت نگرفته است.

طرح های عمرانی محلی:

در این بخش عمده توجه ها به فعالیت های عمرانی شهرداری ها معطوف می باشد. افزایش جمعیت شهرستان و هجوم مهاجران به آن و بافت سنتی و تبدیل باغات و زمین های کشاورزی بدون هیچ طرح مهندسی و شهرسازی به مناطق مسکونی و کم عرض بودن خیابان ها در مرکز شهر و اجرا نشدن طرح های توسعه در گذشته و افزایش تعداد وسایط نقلیه و نداشتن برنامه های زمانبندنی شده عمرانی و مهمتر از همه درآمد جزیی شهرداری و بی توجهی مقامات ارشد شهرستان و سیاست زدگی آنها و نیز مقامات استانی و مدیریت های ضعیف و پرداخت نشدن مطالبات شهرستان و تافته جدا بافته دانستن مراکزی که زمین های شهر را در تصرف خود دارند و همکاری نکردن آنها در توسعه و آبادانی شهرستان باعث شده است که با وجود شناسایی دردها و آماده بودن بسیاری از طرح ها مثل احداث و تعریض خیابان ها که حتی عمر طرح های آنها با مسن ترین افراد شهر برابری می کند و همچنین طرح ها و نیازهای جدید مثل پارکینگ، فضای سبز، اصلاح مسیرها، باز کردن تنگناهای کوچه های پر رفت و آمد به خیابان ها، جمع کردن مشاغل مزاحم و سامان دهی آنها، احداث جاده های ارتباطی به شهرک های صنعتی و گورستان و منطقه دوشاخ، پیاده رو سازی خیابان ها، آسفالت کوچه ها، روشنایی مناسب، رسیدگی، مطلوب به فضای سبز شهرستان و زیبا سازی فضا و مبلمان شهری و وسایل حمل و نقل شهری، همچنان در انتظار اختصاص بودجه و نگاه ویژه خمیازه بکشند. به گونه ای که برخی از طرح ها مثل خیابان شدن منطقه درب محکمه نه تنها عمل نشود بلکه شبانه خانه های آن محدوده به مغازه تبدیل شده و اگر روزی قرار شد طرح اجرا شود خسارات زیادی به بودجه شهر وارد کنند.

معضلات متعدد بر شمرده شده که حل آنها به طور منطقی از توانایی اعتبارات و در آمد شهرداری خارج می باشد سبب شده است که مسؤولین محترم شهرداری و شورای محترم شهر به هر دری برای تشریح وضعیت شهر و جلب توجه مسرولین استانی و کشوری بزنند که ظاهرا تاکنون نتیجه ای حاصل نشده و تنها حرفهای تعریف گونه مثل میزان دینداری مردم تحویل داده شده و حتی توصیه شده است که تحمل وضع موجود پیش گرفته شود و تعدادی نیز تلاش کرده اند به گونه ای توپ را در زمین خودمان بیندازند. عدم اختصاص عوارض آلایندگی پیش بینی شده به شهر نپرداختن طلب های شهرداری از طرف ادارات و عدم همکاری و همدلی و یکسونگری سیاسیون شهر و مراکزی که عمده زمین های شهر را در اختیار دارند و کم همتی و کم لطفی برخی از شهروندان در پرداخت عوارض نوسازی و ساختمان و کسب و کار و اتومبیل و نهادینه نشدن پرداخت عوارض به عنوان یک وظیفه و عدم باور شهروندان از تأثیر این مبالغ هر چند جزیی در عمران و آبادی شهر سبب شده است که همچنان گشایش جدی در طرح های عمرانی شهر صورت نگیرد و مدیریت ها را دچار فرسایش و روزمرگی کند و همچنان مردم در کلاف سر درگم عدم توسعه متوازن جمعیت و فضای شهر سرگردان بمانند، کافی است به تنش های به وجود آمده بین دو اتومبیل که از دو جهت مختلف یک کوچه منتهی به خیابان به هم می رسند توجه شود و یا دور زدن کوچه ها و خیابان ها برای یافتن محلی برای پارک اتومبیل مثلا در خیابان های بوعلی، امام جنوبی و غیره.

از طرفی خیابان ها و طرح های نیمه کاره رها شده چهره زشتی برای شهر فراهم آورده  و آسیب زیادی به مردم وزیرساخت های شهر فراهم می کند و نوعی بلاتکلیفی در ساکنین آن مناطق به وجود می آورد.

علاوه بر این فضای سبز و روشنایی پارک ها اصلی شهر هم شکل مطلوبی ندارد.

راه حل های ارائه شده برای برون رفت از شرایط فعلی مثل الحاق، توسعه سرزمینی، فرمانداری ویژه و در نظر گرفتن برنامه توسعه همراه و متوازن طرح های توسعه شهر اصفهان هم هیچ کدام جدی گرفته نشده و در چم و خم سلایق و ملاحظات سیاسی و مدیریتی و نگاه های غیر عادلانه و خط و خط بازیها و بهانه تراشی ها و فرافکنی ها به دور باطل دچار شده است.

با وجود این مشکلات شهرداری با توجه به بودجه محدود خود دست روی دست نگذاشته و همچنان طرح هایی را در شهر پی گرفته و اجرا می کند از جمله برجسته ترین این فعالیت ها در سال 90 می توان به موارد ذیل اشاره نمود.

• الکترونیکی کردن دریافت هزینه حمل و نقل مسافر توسط شرکت اتوبوسرانی

• افتتاح پل شهید لری

• اتصال بلوار دانشجو به پل شهید لری

• طرح جامع پیاده سازی، روتوش، ایجاد ایستگاه اتوبوس، روشنایی و آبنمای سه راه معلم و جدول گذاری کنار خیابان شریعتی شمالی که هنوز در جریان است.

اما طرح های اجرا شده قطعا نیاز های شهروندان را پاسخ نمی گوید، علاوه بر متوقف ماندن اکثر طرح های عمرانی که از آن به قفل شدن طرح های عمرانی تعبیر می شود مسأله ظریف دیگری که باید به آن اشاره کرد و توجه ویژه مجریان شهرداری به ویژه معاونت عمرانی و عوامل فنی آن را می طلبد اشکالات متعدد در طراحی مهندسی و کیفیت طرح های اجرا شده می باشد و به نظر می رسدبه دلیل فشار های زیاد برای اجرای طرح ها و کمبود بودجه و میل به پاسخگویی به نیاز هی مردم و محدودیت های شهرداری و عدم همکاری برخی مالکین در فضای طرح های و کمبود بودجه و محدودیت های دیگر این مشکلات حاصل شود مثلا آنچه به عنوان چهارراه دولت افتتاح شده استانداردهای لازم یک چهارراه را ندارد و نیز خیابانی که از این چهارراه به تقاطع خیابان باغبان و خیابان شهید صدوقی وصل می شود بیشتر به مسیرها موجود در بازیهای پازلی و رایانه ای مرموز شبیه است تا یک مسیر استاندارد. از این دست بی کیفیتی ها می توان به قسمت ناقص اجرا شده بلوار روبروی شهردرای منطقه دو اشاره کرد که هنوز یکسال نشده آسفالت آن چنان دچار بریدگی و موج و فرورفتگی و تخریب شده است که آسفالت پنجاه سال قبل آن چنان آسیبی را تجربه نکرده بود و جالب اینکه ساکنین عقب نشینی نشده این خیابان تازه به فکر انشعاب آب و گاز و فاضلاب افتاده اند، لذا به نظر می رسد باید به پولهای بیت المال حساس بود و اگر قرار است طرحی اجرا شود مهندسی شده، درست با کیفیت و با دوام باشد و سر هم بندی نباشد.

فازبندی طرح ها و الویت بندی آنها در اجرا در شرایط فعلی شاید راه حل مناسبی باشد. بررسی شهرداریهای کوشک و درچه و شهر اصغرآباد و جوی آباد و دستگرد و هرستان و اسفریز و دیگر مناطق نیاز به مطلب دیگری دارد.