نگاهی به چرایی حذف فیلم «خصوصی» در اصفهان+جنجالی ترین سکانس فیلم
خبرگزاری ایمنا: فیلمهای بحث برانگیز در کشور ما زیاد اکران میشود اصلا هر فیلمی در کشور ما قابلیت بحث برانگیز شدن دارد اما اینکه چرا دو سال است نوروزهای سینمای ما این قدر متشنج است سئوالی است که باید از مسئولان امر پرسید.
تاثیر شرکتهای فیلمسازی در ایران بسیار بالاست شرکتهایی مثل فیلمیران از هر فیلمی حمایت کنند قطعا یکی از فیلمهای پر فروش است.
در این میان پویا فیلم هم از آن شرکتهاست که در حوزه سینمای گیشه سردمداری میکند و فیلمهایی میسازد که خوب میفروشد و باید گفت که فیلم «آواز قو» هم یکی از بهترین فیلمهایی است که این شرکت روانه بازار سینمای کشور کرد و به عنوان یک هنجار شکنی از آن یاد کرد ولی کارنامه پویا فیلم در حوزه سینمای گیشه به گفته بعضی در سالهای اخیر آن قدر سیاه است که گفتن ندارد و و این مسئله نیز به جای رسیده که بسیاری حسین فرحبخش یکی از صاحبان این شرکت و کارگردان فیلم سینمایی «خصوصی» را به نوعی مسئول کمدیهای بیپایه و سطحی این سالها
” برخی فکر میکنند با طرح ۴ مشکل اجتماعی سر بسته یا یک فیلم ابزورد توانایی آن را دارند که اجتماعی بسازند؛ ولی عملا به چنین سینمایی اجتماعی نمیگویند “
میدانند که با فروش خوبشان مخاطب و سینمای ایران را به بیراهه کشانده است. البته شیوه فرحبخش نیز تا زمانی جواب میداده و به اعتراف خودش کمدیهای چند وقت اخیر این شرکت با استقبال مناسبی رو به رو نشده است اما این شرکت گویی سبک کاری خود را عوض کرده و در سومین دهه فعالیت خود میخواهد فیلمهای چون «خصوصی» را وارد بازار کند.
کارگردانی که کلیشه میسازد
حسین فرحبخش را همه به عنوان یک سرمایهگذار و تهیهکننده در سینمای ایران میشناسند اما در پرونده فرحبخش دو فیلم دیده میشود که وی کارگردانی کرده است یکی «عطش» که کپی برابر اصل فیلم موفق «خداحافظ رفیق» سالهای قبل از انقلاب است و این روزها خصوصی که یک کپی سیاسی از فیلم سینمایی «شوکران» است و اگر شوکران قشر پرستاران را مد نظر قرار داده بود این فیلم اعلامیهای است علیه روزنامهنگاری رادیکال که در عین حال به دنبال فروش هم هست در واقع برای کسی که همیشه در سینمای گیشه کار میکرده است فیلم کم فروش نمیصرفد بنابراین فرح بخش هم فروش را مد نظر داشته هم ساختن یک فیلم متفاوت را و در این راه چه از کلیشههای موجود که امتحان خود را پس دادهاند بهتر؟
شعارزدگی
فیلم سینمایی خصوصی داستان ابراهیم کیایی سردبیر روزنامه مردم امروز که در ابتدای انقلاب از انقلابیون پرحرارتی بوده که قانون را شخصا اجرا می کرده (به سینماها حمله می کند و پوستر فیلم ها را پائین
” در برخی فیلم های سینمای این روزهای ما شوخیهای غیراخلاقی و نماهایی در مورد آن به عاملی برای جذب مخاطب تبدیل شده است؛ چیزی که «خصوصی» مملو از آن است “
می کشد، در پیشانی دخترهای بدحجاب پونز فرو می کند و ...) و به تازگی از پست دولتی خود استعفا داده، بعد از سفر چند روزه همسرش (لعیا زنگنه) با دختر جوانی به نام پریسا زند (هانیه توسلی) که او نیز سابقه مطبوعاتی دارد آشنا شده و در همان روز اول آشنایی با او ارتباط برقرار می کند. این ارتباط چند روزی ادامه دارد تا همسرش از سفر برگشته و او مجبور به اتمام این رابطه است، اما پریسا که از او باردار است حاضر نیست به راحتی تسلیم شود و سعی دارد او را وادار کند تا مسئولیت کاری که انجام داده را به عهده بگیرد، اما ابراهیم که موقعیت سیاسی و خانوادگی خود را در خطر می بیند، سرانجام مجبور می شود تا وی را از سر راه برداشته و او را به قتل می رساند.
این کل داستان «خصوصی» است داستانی که بر مبنای یکی از تمهای شاخص سینما جهان یعنی خیانت شکل گرفته است.
این تم یکی از تمهای رایج سینماست اما فقط نحوه پرداختش تفاوت دارد یک فیلم خیانت را به تصویر میکشد و میشود «سگ کشی» و یک فیلم هم خیانت را به تصویر میکشد مملو از شعار میشود یک مانیفست سیاسی ارائه میکند و به زمین و زمان تکه میاندازد به افراد مختلف از چپ، راست، انحرافی و حتی خودی میتازد و میشود «خصوصی».
هرچند «خصوصی» می خواسته به نوعی از بروز یک حاشیه پرده بردارد که در واقعیت هم بعضا دیده می شود ولی بد پرداخت شده و همین نیز سبب میشود که مخاطب با آن ارتباط برقرار نکند و در نهایت کارگردان
” غیر از ابراهیم کیایی با بازی فرهاد اصلانی که تکلیفش روشن است بقیه رفتارهایی میکنند که سیر منطقی را دنبال نمیکند. در این جا میتوان فقط به بازیگران این فیلم گفت کاش کمی در انتخابتان دقت میکردید. “
و مخاطب مغموم و شکست خورده شوند مخاطب از فیلمی که دیده و وقت و هزنه گذاشته و کارگردان از فیلمی که ساخته و توجه مخاطب را برنینگیخته هر چند به نظر میرسد در این فیلم کارگردان عمدا به دنبال چنین پرداختی بوده چرا که این حد از شعازدگی را نمیتوان سهوی دانست.
ببینید: یکی از جنجالیترین سکانسهای فیلم سینمایی «خصوصی»
برای دیدن این فیلم به نرم افزار flash player نیاز دارید
هر فیلمی که دوکلام حرف سیاسی بزند، سیاسی نیست
زمانی این مسئله در سینمای کمدی ما وجود داشت که هر فیلمی چهار تا لوده بازی و حرکات سخیف میشد سینمای کمدی مینامیدش تا به لطف پیدایش لغت سینمای سخیف کسی به این فیلمها دیگر کمدی نگفت سینمای اجتماعی ما هم الآن همین وضع را دارد.
برخی فکر میکنند با طرح ۴ مشکل اجتماعی سر بسته یا یک فیلم ابزورد توانایی آن را دارند که اجتماعی بسازند؛ ولی عملا به چنین سینمایی اجتماعی نمیگویند چرا که شاخصههای هر سینما فقط طرح قضیه نیست و پرداخت از آن مهمتر است.
این اتفاق این روزها گویی در سینمای سیاسی ما هم افتاده است و خصوصی نمونهای از آن است این فیلم سعی دارد با نشان دادن چند سکانس با شعارهای سیاسی و فقط در حوزه حرف و سخن نشان دهد که فیلمی سیاسی است ولی جز در همین زمینه پیشتر نمیرود فیلمی میشود سطح پایین که لات و الات سیاسی را ردیف میکند بدون آنکه این باورپذیری در مخاطب ایجاد کند یا حتی در همان لحظه داد نزند که شعار نیست.
شوخیهای غیراخلاقی
اگر در فیلمفارسی تمایلات غیراخلاقی و جنس مخالف و کافه به کمک میآمد تا فیلمی پر فروش و البته فوق زرد شود گویی در برخی فیلم های سینمای این روزهای ما شوخیهای غیراخلاقی
” برداشتن این فیلم از اکران در بعضی شهرستانها و البته از پرده سینما سپاهان اصفهان و در سینماهای وابسته به شهرداری تهران در پایتخت، هر چه باشد موجب هجوم سیل بیننده به سینماهای اکران کننده این فیلم و فروش بالای آن میشود و این یعنی همان چیزی که کارگردان و تهیهکننده این فیلم میخواستند “
و نماهایی در مورد آن به عاملی برای جذب مخاطب تبدیل شده است؛ چیزی که «خصوصی» مملو از آن است و جالب اینکه کارگردان این فیلم هم در به تصور کشیدن این صحنهها به خوبی از خود تبحر نشان داده است!! و حتی از عناصری چون خاموش کردن چراغ استفاده کرده تا به مخاطب آنچه مدنظرش بوده را القا کند.گویی خوش هم میدانسته که فیلمش هیچ ندارد و فقط به مدد همین صحنههاست که میتوان برخی مخاطبان عام را به سینما کشاند.
اصلانی، ستارهای پیر
فرهاد اصلانی در جشنواره سیام فجر به حق توانست سیمرغ بهترین بازیگر مرد را برای بازی در فیلمهای خصوصی و خرس نصیب خود کند. باید گفت اصلانی ستارهای است که دیر کشف شده و بازی درخشان او در مختارنامه هم موجب کشفش شد اصلانی آن قدر خوب در مختارنامه بازی کرد تا سیل پیشنهادات به سویش بیاید و نتیجهاش هم بازی خوب در این فیلم شود بازی اصلانی در خصوصی هر چند شعار زده است ولی این شعازدگی از حفرههای فیلمنامه و کارگردانی است که برمیخیزد و بازی خوب او را زیر سئوال نمیبرد و شاید اگر بازیهای خوب سه شخصیت اصلی فیلم یعنی لعیا زنگنه، هانیه توسلی و فرهاد اصلانی نبود این فیلم دیگر هیچ نداشت هر چند که شخصیت اصلا خوب پرداخت نشدهاند و غیر از ابراهیم کیایی با بازی فرهاد اصلانی که تکلیفش روشن است بقیه رفتارهایی میکنند که سیر منطقی را دنبال نمیکند. در این جا میتوان فقط به بازیگران این فیلم گفت کاش کمی در انتخابتان دقت میکردید.
جنجالهایی که به نفع فیلمی بد تمام میشود
«خصوصی» به هر کسی یا هر چیزی که بوده در زمان خوبی اکران شده است و اکرانش هم کم حاشیه نبوده. برداشتن این فیلم از اکران در بعضی شهرستانها و البته از پرده سینما سپاهان اصفهان و در سینماهای وابسته به شهرداری تهران در پایتخت، هر چه باشد موجب هجوم سیل بیننده به سینماهای اکران کننده این فیلم و فروش بالای آن میشود و این یعنی همان چیزی که کارگردان و تهیهکننده این فیلم میخواستند. پویا فیلم جایی نمیخوابد که آب زیرش برود موازنه سود و زیان «خصوصی» هم مثبت میشود فیلمی که اسمش «زندگی خصوصی» بود و شد «خصوصی».
میثم اکبرپوری