در ادامه گفت و گو با اعضای شورای شهر در این نوبت پای صحبتهای آقای حیدری می نشنیم.

 

حیدری پاسخ مي دهد: ماجراي اختلافات شهرداري با مسكن و شهرسازي چه بود؟

- با توجه به اینکه شما عضو کمیسیون ماده صد هستید، مختصری از مشکلات شهرداری با سازمان مسکن و شهرسازی را بازگو کنید و خوانندگان را در جریان آخرین وضعیت این اختلافات بگذارید.

حدود سال های 74 یا 76 سازمان مسکن و شهرسازی زمین هایی را جهت اسکان به شهروندان داده و طبق روال 10 درصد از ثمن کل زمین را جهت ایجاد خدمات از مالک گرفته است ولی به هر دلیلی از انجام این کار سر باز زده است. از طرفی شهروند نیز از آن جا که عوارض سالانه اش را به شهرداری می پردازد و همچنین دیگر ارتباطاتش با شهرداری است توقع ایجاد این خدمات را از شهرداری دارد. شورای سوم پرونده ای را باز کرد و طی نشست هایی که به همراه شهرداری با سازمان مسکن و شهرسازی برگزار کرد توانست این ادعایش را به اثبات برساند البته در دوره شورای دوم هم پیگیری هایی در این باره انجام گرفته بود که چون به اثبات نرسیده بود دینی هم محقق نشده بود اما به لحاظ وجود متخصصین مختلف در شورای سوم موفق شد به اثبات برساند که این سازمان مبلغ 14 میلیارد تومان یا قریب به 7-363 پلاک زمین باید به شهرداری خمینی شهر بپردازد. شهردار و ریس شورای وقت طی دیداری با وزیر مسکن و شهرسازی در تهران به طرح این موضوع پرداختند و وزیر هم فی المجلس در نامه ای به مدیر کل سازمان مسکن و شهرسازی اصفهان نوشت که حق و حقوق خمینی شهر را بپردازید و در سفری هم که چندی بعد به اصفهان داشت دوباره متذکر شد و حتی پرداخت آن را محدود به زمان کرد اما متاسفانه به جهت عدم همکاری بعضی دوستان با شورا این اتفاق نیفتاد.

- در نامه وزیر به مبلغ هم اشاره شده بود؟

نه! جزییات در نامه شهردار و شورا به وزیر مطرح شد اما وزیر به طور کلی تاکید کرده بود که حقوق خمینی شهر باید پرداخت شود البته  سیاست سازمان از زمان پیگیری های شورای دوم وقت کشی بود اما با تمدید شورای سوم ما یک فرصت پیگیری دوباره برای پافشاری پیدا کردیم.

- چرا 363 پلاک به یکباره تبدیل شد به 15 پلاک؟

سازمان این مطلب را طی متنی از پیش تعیین شده در یک نشست غیر رسمی با نماینده و شهردار وقت مطرح کرد که شهردار نپذیرفت و امضا نکرد.

 

- چطور حساب کتاب کرده بودند؟

سازمان یک سری زمین هایی تحت عناوین دیگر به شهرداری واگذار کرده بود که قصد داشت کم و وجه کند از طرفی قیمت خدمات را به زمان دریافت پول حساب کرده بود و در واقع داشت سفسطه می کرد. البته بنده خودم با نماینده صحبت کردم او هم راضی به این امر نبود.

 

- اما ظاهرا آقاي ابطحي در آن جلسه از سازمان دفاع کرد؟

نماینده به عنوان پدر اجرایی شهر یک سری تعاملاتی با مدیران کل دارد که گاهی می تواند باعث زیان و گاه سود بشود اما همانطور که گفتم موافق سازمان نبود.

- ولی هیچ دفاعی هم از شهرداری نکرد.

بله آنطور که ما انتظار داشتیم نه.

 

- پای بیمارستان منظریه در میان بود؟

هر شهروند یا ارگانی بخواهد در شهر آجری روی آجر بگذارد شهرداری طبق قانون تا عوارضات زیر ساختش را نگیرد اجازه ساخت نمی دهد چه مسکونی باشد، چه درمانی، دولتی یا غیردولتی و این چیزی نیست که غیر قابل پیش بینی باشد یعنی جزو هزینه های ساخت و ساز به حساب می آید. سازمان مسکن و شهرسازی بدون پرداخت عوارضات زیرساخت شروع به ساخت بیمارستان کرد و شهرداری هم طبق وظیفه ذاتی خودش این مبلغ را مطالبه کرد البته بدون اینکه کار ساخت و ساز را متوقف کند اما سازمان خود دست از کار کشید تا اذهان عمومی را علیه شهرداری بشوراند چرا که بیمارستان از نیازهای اولیه هر شهر است و با این کار او نگاه های مکدر مردم به سوی شهرداری هدایت می شد.

 

- و از آن جایی که نماینده پیگیر ساخت بیمارستان بود، این دو موضوع روی هم تاثیر گذاشت؟

بله.

 

- ترمینال غرب اصفهان که قرار است بخشی از باغات هرستان را به تصرف درآورد، چه شد؟

احداث این ترمینال بالغ بر 20 هکتار از زمین های زراعی هرستان را به تصرف خود درخواهد آورد. نگاه شورای سوم و خصوصا بنده این بود که اگرچه اجرای این طرح باعث اشتغالزایی می شود اما بنا بر باور استان باغات هرستان به منزله شش تنفسی اصفهان است و معایب این طرح بیش از محاسنش است لذا شورای سوم ابراز مخالفت کرد اما شنیده های اخیر حاکی از آن است که این اتفاق قرار است بیفتد.

 

- با توجه به اینکه عضو کمسیون ماده صد هستید مردم را در جریان آخرین وضعیت ساخت و ساز در خمینی شهر بگذارید. چرا اینقدر میزان ساخت و سازهای غیرمجاز در شهر ما بالاست؟

به نظر من که سطح تخلفات در شهر ما خیلی پایین است یعنی اینکه میزان تخلفات از سر ناچاری بالاست. علتش هم این است که ما فقط جلوی تخلف را می گیریم ولی در قبالش راهکاری ارائه نمی دهیم و شهروندی هم که نیاز به مسکن دارد دست به ساخت و ساز در زمینی با کاربری کشاورزی می زند. مدیریت های شهرستان باید ساخت و ساز در نقاطی را که کاربری اولیه اش را از دست داده بپذیرند، در نقطه ای که هیچ ممری برای انتقال آب وجود ندارد و با سطل هم نمی توان آب را به آن جا برد که دیگر کاربری کشاورزی ندارد. ما در ابتدای شورای سوم مهندس شمس که معاونت عمرانی استاندار بود را برای بازدید از بعضی از این نقاط آوردیم و او هم پذیرفت که کاربری کشاورزی اش را از دست داده است. درصد زیاده خواهی ها در تخلفات ساخت و ساز شهر ما خیلی پایین است و غالبا از سر ناچاریست.

 

- با توجه به این همه مشکل کلان در سطح شهر ما که فقط یک نمونه آن این همه وقت از شورا می گیرد آیا درست است که شورا وقتش را صرف درخواست های جزیی مردم کند؟

یک باور نادرست میان مردم ایجاد شده است که برای مشکلات روزمره شان به شورا مراجعه کنند در صورتی که وظیفه ذاتی شورا این نیست و خرد جمعی شورا باید در جهت تسهیل امورات به کار گرفته شود ولی شورا جان پناه مردم شده است.

 

- ولی این بهای سنگینی است که شهر دارد می پردازد!

بله درست است مثلا منِ نوعی باید صبح اول هفته یک سری برنامه های کلانی را برای شهر پیگیری کنم اما این مراجعات مرا باز می دارد البته بعضی مراجعات به حق است.

 

- خب این مشكل چاره دارد: شورا یارها.

ابتدای کار شورای سوم حرفش بود، فضا هم ایجاد شد اما من تنها کسی بودم که اقدام کردم و بقیه از انجامش سر باز زدند اما هرچه که بود حسنش بیش از معایبش بود. در آدریان و هرستان شورا یارها را راه انداختیم در منظریه هم اقداماتی کردیم و جواب هم داد، نیازهای محلات را دسته بندی می کردیم و با معتمدین در میان می گذاشتیم، با مردم جلسه می گذاشتیم و مردم گاهی اولویت ها را جابجا می کردند حتی گاهی شیوه حل مشکل را از خود مردم می پرسیدیم. خیلی از مباحثی که ما در کمیسیون ماده صد با آن روبروییم تخلفات است در صورتی که شورا یارها خودشان مانع از تخلف می شدند مثلا شخصی را که قصد تخلف داشت به مسجد فرا می خواندند و توجیه می کردند و سطح تخلفات پایین می آمد یعنی در واقع مردم مدعی مردم بودند و خودشان ناظر خودشان. شورایارها می توانستند 80 درصد مراجعات ما را پاسخ گو باشند.

خلیلی پاسخ مي دهد: بدهی های دانشگاه صنعتی چه شد؟

- در این یک سال باقی مانده از شورا چه طرحی اولویت دارد ازنظرتان؟

ما الان در وقت اضافه هستیم که فرصت خوبی برای برنامه ریزی و تکمیل زیرساخت های پروژه های عمرانی چند ساله شهرداری است. در سال های گذشته پروژه ها به صورت متفرقه بود و اولویت نیازهای شهر در نظر گرفته نمی شد اما حالا ما نیازها را بررسی کرده ایم خصوصا در زمینه ترافیک قرار است آزادسازی خیابان های صدوقی، هفده شهریور، ادامه بلوار توحید، ادامه مدرس، آزاد سازی خیابان مرکزی حدفاصل شهید منتظری و امام شمالی و شریعتی شمالی را در اولویت بگذاریم.

خدا را شکر در سال 90 اقدامات و توافقات خوبی انجام شد مثلا آزادسازی بعضی نقاط که چندین سال باقی مانده بود، برای احداث رینگ شهر در خیابان های فیض الاسلام، باغبان، شهید فهمیده آزادسازی داشتیم، در چهارراه ها و نقاط کور ترافیکی نیز اقداماتی داشتیم.

در سال 91 قرار است در هر منطقه با توجه به جمعیتش پروژه ای انجام شود. تقاطع غیرهمسطح چهار راه دولت هم مشروط بر تامین هزینه است که بالغ بر 3 میلیارد برآورد هزینه شده و با مساعدت همه مسوولین و پیگيری نماینده مجلس كه جلساتی را در تهران ترتیب داده اند و با رییس جمهور محترم رایزنی ها صورت گرفته تا بدهی دانشگاه صنعتي ولو در چند قسط پرداخت شود و از اين طريق تأمين اعتبار صورت گيرد.

- پل چهاراه دولت خیلی زودتر از این ها قرار بود احداث بشود.

2 طرح داشتیم برای احداث این پل یکی آزاد سازی بود که چون تجاری های بلوار امیرکبیر خیلی هزینه بر بود عملی نشد طرح دوم هم این بود که چون در جنوب و شمال فضای سبز نداریم و همه جمعیت به سمت پارک های پیروزی و بهشت سرازیر می شوند قرار شد در این بلوار قطعه زمینی که قابلیت این فضا را داشته باشد در بازنگری طرح جامع و تفصیلی قرار داده شود و در صورتی که این طرح به تایید کمیسیون ماده 5 استان برسد در برنامه های سال های 93 و 92 منظور خواهد شد با توجه به اینکه برنامه 92 را هم در این شورا تنظیم و تصویب خواهیم نمود. یک پارک بزرگ به نام پیمان هم در منظریه کنار مخابرات شهید نوروزی احداث خواهد شد. جدول سازی و پیاده رو سازی خیابان های پلیس و حافظ هم در اولویت امسال است.

- فضای سبز منظریه همیشه در صدر طرح های شما می نشیند اما تا حالا عملی نشده است.

بله! خیلی از پروژه ها از سال های قبل مانده است مثل خیابان شهید صدوقی که بیش از 18 سال است آزاد سازی اش شروع شده. علت اصلی این عقب ماندن ها کمبود درآمد شهرداریست و درآمدش خرج هزینه های جاری می شود و اندکی برای امور عمرانی می ماند.

 

- اما شما با توجه به همین درآمد شهرداری این طرح را دادید به اضافه این که بودجه سال های 90 و 89 هم محقق شد.

با توجه به اینکه یک سری از اقدامات خارج از برنامه انجام شده بود و آسفالت بیش از آنچه که در بودجه دیده بودیم در این 2 سال کار شد، یک سری از مطالبات از سال 89 به 90 و از 90 به 91 منتقل شد و محقق شدن بودجه صرف بدهکاری های قبلی شد که اگر پرداخت نمی شد پیمانکارها دیگر حاضر به ادامه کار نبودند.

- شما در حرف هایتان خیلی روی احداث یک فرهنگسرا تاکید داشتید که اتفاقا کمبودش هم خیلی احساس می شود ولی خبری نشد.

شاید نتوانستیم فرهنگسرا بزنیم اما خانه های سرتیپ و مجیر را به عنوان موزه مردم شناسی آماده کردیم اگرچه پاسخگوی جمعیت نیست. همانطور که گفتم چه آزادسازی ها و چه طرح ها به خاطر کمبود درآمد به سال های بعد موکول می شود برای همین شهرداری و شورا به دنبال درآمدهای پایدار هستند از جمله عوارضات آلایندگی که با حمایت نمایندگان مجلس از جمله نماینده خودمان به شهر ما تخصیص یافت که محقق شدن بودجه بیشتر از همین راه بود. البته با تخفیفات پایان سال هم توانستیم بدهکاری هایی را که از سال ها قبل مانده بود مرتفع کنیم.

 

- برای احداث فرهنگسرا نیازی به زمین نداشتیم چرا که می توانستیم از خانه ای مثل خانه ذهتاب ها استفاده کنیم.

تصمیم بر این شد که دیگر طرح جدیدی اضافه نکنیم تا اولا طرح های نیمه کاره به جایی برسد و هم در محلات مختلف نیازسنجی کرده و طرح هایی اجرا کنیم. تجربه ثابت کرده که هر محله که پیگیری بیشتری بکند زودتر به حقش می رسد اما ما مصوبه ای داریم که طی آن بتوانیم عادلانه در محلات کار کنیم. 2 سال پیش قرار شده بود مبلغ 30 میلیون به کانون فرهنگی محله جوادیه بدهیم که هنوز محقق نشده است، من حتی در این مورد با بعضی مسوولین درگیری لفظی پیدا کردم که چرا به کانونی که مردم فنداسیون و ستونش را زده اند برای سقف و نازک کاری کمک نکردید. البته ما محروم و محروم تر داریم اما برخوردار نداریم ممکن است جایی پارکی بزرگ داشته باشیم اما قطعا همان جا چیزهایی کم داریم.

- بدهی های دانشگاه صنعتی چه شد؟ اگر یادتان باشد خیلی وقت پیش خبر خوش دریافت 24 میلیارد پول از  دانشگاه را به مردم دادید.

دانشگاه صنعتی قریب به 60 میلیارد به ما بدهکار است، نماینده مجلس جلساتی با رییس جمهور داشت و قرار شد 24 میلیارد به عنوان قسط اول و بیش از 30 میلیارد در مرحله دوم پرداخت شود. آقایان صهری و شرفا جلساتی هم در مجلس تشکیل دادند اما مشکل اینجاست که دولت در نظر دارد عوض بدهی اش سهام شرکت هایی را که می خواهد به بخش خصوصی واگذار کند بدهد که ما نپذیرفته ایم چرا که نه نیاز ما را برطرف می کند و در ثانی شاید از آن دست کارخانجاتی باشد که برای شهر دردسر می سازد.

 

- آخرش چه می شود؟

دریافت این پول برای شهر پیگیری جدی و مضاعفی را می طلبد و به نظر می رسد که نماینده محترم مجلس آقاي ابطحی می توانند با ارتباط خوبی که با ریاست محترم جمهور و سایر مسؤولین دارند بتواننند ولو در چند قسط از دولت دریافت کنند انشاءا... و در غیر این صورت نماینده محترم منتخب پس از شروع کار مجلس پیگیری خواهند نمود. طی رایزنی های نماینده با رییس جمهور در دو هفته پیش قرار شده قسطی پرداخت شود.

 

- با توجه به اینکه تجربه ثابت کرد یک سری از وعده های تبلیغاتی قابل تحقق نبود به نظر شما اولويت دوره بعد چه بايد باشد؟

من خودم وعده تبليغاتي ندادم و آنچه در توان داشتم پيگيري كردم اما معتقدم اگر مسؤولین استانی به این شهر و شهرستان ویژه نگاه نکنند مشکلات چندین برابر خواهد شد و این مستلزم اولا همدلی و تعامل مسؤولین محترم شهرستانی و ثانیا پیگیری های جدی مسؤولین محترم بویژه ارکان تصمیم گیری مثل نماینده محترم مجلس، امام جمعه محترم، فرماندار محترم و شوراهای شهر و شهرستان می باشد که این مهم را از خداوند متعال مسألت می نماییم. باید نظر مسوولان استانی به شهر معطوف شود، آن ها باید باور کنند که رتبه خمینی شهر از لحاظ تراکم دوم یا سوم است. به زودی مجموعه مسکن های مهر و ادارات جمعیت هایی را به شهر سرازیر می کند بدون اینکه هیچگونه امکاناتی برای آن منطقه پیش بینی شده باشد. این نماینده است که باید به ایجاد این باور بپردازد مثلا جلسات شورای اداری استان را در صورتی که مصوبه ای نداشته باشد به شهر بیاورد و مسوولان را به بازدید دقیق از شهر ببرد تا اعتبارات ملی و استانی به شهر سرازیر شود.

 

- حرفی اگر دارید بگویید.

مردم گاهی ما را با تمام وجود شرمنده می کنند و بسیار قدرشناس هستند. عوارضات محلی که شهرداری بر اساس قانون به عهده مردم گذاشته و نسبت به سال قبل افزایش داده با توجه به اینکه اقشار کم درآمد در شهر زیادند این افزایش موجب نارضایتی شده و به نظرم باید تجدید نظر بشود تا ما در این وضعیت اقتصادی باری روی دوش مردم نگذاریم و مردم بیش از پیش بتوانند نسبت به ساخت و ساز مورد نیاز خود و فرزندانشان اقدام کنند و از آن دسته از مردم که بالاخره مالی و املاکی را خداوند به آنها داده و چون شهرداری بسیاری از وظایف آن خدمات عمومی است مثل راهسازی، پل سازی، فضای سبز، اماکن فرهنگی ورزشی و امثالهم می باشد درخواست دارم با خدا معامله کنند و بخشی از اموال خود را به هر عنوان (وقف و غیره) در اختیار شهرداری قرار دهند تا شهرداری بیش از پیش به این مردم محروم و مستضعف خدمت کند و یا حداقل نسبت به اجرای طرح های عمرانی شهرداری به عنوان سرمایه گذاری بخش خصوصی ورود پیدا کند که هم خودشان بهره ای ببرند و هم مردم خیری نصیبشان شود مثل ایجاد پارکینگ، فضای بازی کودکان، اماکن ورزشی، فروشگاه های بزرگ، ایجاد تالار، ایجاد اماکن تفریحی و گردشگری و ...