شنیدید که می گن «فلانی یکی به نعل می زنه و یکی به میخ» که بیان کننده دو پهلو حرف زدنه «فلانیه»؟ سئوال اينه كه آیا واقعا می شود یکی به نعل زد و یکی به میخ؟! بهتره از خبره این کار، یعنی آقای محمود حدادی، 74 ساله، نعلبند بپرسیم.

از چند سالگی به آهنگری و نعلبندی رو آوردید؟

16 سالگی.

چرا آهنگری؟

شغل پدر و اجدادیم بود، پشت در پشت.

به غیر از شغل خانوادگی آیا دلیل دیگری هم در انتخاب این شغل دخیل بود؟

بله علاقه ام، آهنگری و نعلبندی را بسیار دوست داشتم، به خصوص با اسب و طبیعت سر و کار داشتم، و دوستدار اسب بودم. گذشته از آن درآمد خوبی هم داشت.

میزان تحصیلات؟

6 ابتدایی قدیم.

چند فرزند دارید؟

1 پسر و  4 دختر دارم که با زحمت و سربلندی بزرگشان کردم.

فرزند پسرتان شغل شما را دارد؟

خیر، دوست نداشت و نخواست، رفت دنبال کارگری مردم.

شاگرد هم داشته اید؟

قبلا یکی دو نفر شاگرد داشتم ولی الان نه.

همکار دارید؟

نعلبند و آهنگر هستند ولی تیپ جوان نداریم، البته جدیدا کلاسهایی در اصفهان و تهران دایر گردیده تا این شغل از بین نرود.

از کارتان راضی هستید؟

خیلی زیاد، برایم برکت داشت و خوب بود. هر چند که سختی زیادی هم داشت، ولی راضی ام.

ابزار کارتان چیست؟

سندان، کوره، چکش، زغال سنگ (کک)، دم برقی.

از مراحل کارتان بگویید.

قبل از هر چیز کوره را با ذغال سنگ روشن و با دم برقی شعله ورش می کنیم.

دم چیست؟

در گذشته تلمبه ای بود به شکل یک چتر قیف مانند بزرگ که با دست به یک طرف دسته اش فشار می آوردیم تا کوره را باد بزند و شعله ور کند.

بعد از روشن شدن کوره چه می کنید؟

آهن خام را به ابعاد مختلف در کوره می اندازیم تا سرخ شود. سپس بر روی سندان با پتک و چکش روی آهن سرخ شده که بر اثر حرارت نرم شده و فرمان پذیر است، می کوبیم و این کار را چندین بار تکرار می کنیم تا آهن به شکل دلخواه در بیاید.

و سندان؟

شیئی از آهن و فولاد که بر روی آن آهن گداخته را می کوبیم.

محصولات کارتان چیست؟

البته قبلا بیشتر بود محصولاتی مثل ، قیچی، داس و اوراقی، تیغه اره و چاقو و الان هم بیشتر میخ و نعل درست می کنیم.

گفتید نعل و میخ هم درست می کنید لابد اسب هم نعل می کنید؟

بله به پای هر اسب 4 نعل با 24 میخ می زنیم.

این کار برایتان مشکل نیست؟

خوب با اسب مشکل داریم تا نعلش کنیم ولی خودم راضی هستم و دوست دارم، بالاخره با اسب هم کنار می آیم. (می خندیم)

آیا تا به حال یکی به نعل زده ایم و یکی به میخ؟

(با خنده پاسخ می دهد): نه این یک ضرب المثل است ولی اصلا نمی شود سر به سر اسب گذاشت.

ضرب المثل دیگری در مورد آهنگری مي دانيد؟

دور از جان شما قديمي ها مي گفتند: تو بدم، بمیر و بدم! مصداق آن هم برای آدمهای تنبلی بود که به هر نحو از زیر کار در می رفتند.

به نظر شما این که می گویند نعل اسب خوشبختی می آورد چقدر صحت دارد؟

اگر خوشبختی می آورد اسبها سلطان جنگل و همه نعلبندان سلطان جهان می شدند.

کلام آخر؟

به خواست خدا، مردم قدر دانند و حق ما را می دهند. البته این کار سرمایه می خواهد به خصوص سرمایه و انرژی جوانی. من هم که دیگر جوان نیستم و توان کارم کمتر شده. اي كاش دولت کمی هم به فکر ما باشد و اندکی مساعدت نماید.